Sinds oktober vorig jaar ben ik bezig met de opleiding tot NLP Master Practitioner. Een behoorlijke verdiepingsslag, waar ik vooral aan de slag ben met waar ik nu sta en waar ik naartoe wil. In de opleiding ben ik goed naar mezelf gaan kijken: waar loop ik nog tegenaan en waar wil ik naartoe. En een groot struikelblok was en bleef toch het concept “tijd”.

Tijd & ADHD

Voor veel ADHD-ers is tijd een lastig concept. Veel mensen met ADHD lijken er maar geen grip op te krijgen, of hebben er juist teveel grip en focus op. Ik hoor vaak van mensen dat ze liever geen afspraken midden of later op de dag hebben, omdat ze het dan óf gewoon vergeten, óf de hele dag alleen maar met die afspraak bezig zijn.

Teveel focus

Voor mij is tijd vaak ook lastig. Zo moest ik laatst voor mijn werk naar Amsterdam. Met de bus. Voor mij een nieuwe reis, ik ben nog nooit van Eemnes met de bus ergens heen gegaan. Ik pak altijd lekker de auto, maar ja, Amsterdam… Dus ik ging met de bus. Drie weken van tevoren had ik een schema klaar liggen. Ik rekende terug van 8:30, waarop ik op mijn bestemming moest zijn, naar het moment waarop ik dan zou moeten opstaan.

Het zag er zo uit:

• 8:30 Amsterdam
• 7:24 overstappen op bus x
• 6:59 bus
• 6:55 naar de bus
• 6:50 schoenen en jas aan
• 6:48 tandenpoetsen
• 6:15 douchen en aankleden
• 5:55 yoga en meditatie
• 5:25 journallen
• 5:20 wekker

Het gaf me rust en houvast, dit overzicht. Ik heb me drie weken niet druk hoeven te maken of ik het wel ging redden en wat ik moest doen. Het stond op een briefje. En daar had ik ook alvast een ander tijdsschema naast gemaakt voor als ik onverhoopt de bus zou missen. Of hoe laat ik zou moeten opstaan als ik een half uur eerder weg zou willen (ja, ik krab mezelf nu ook op mijn hoofd).

Herkenning

Als ik dit deel met mensen met een neurotypisch brein, krijg ik vaak verbijsterde reacties. Hoezo doe je dit drie weken van tevoren? Hoezo doe je dit tot op de minuut nauwkeurig? Ze snappen er niets van. Mensen die ik spreek met een neurodivers brein, met mijn ADHD-clan, snappen precies wat ik bedoel. En de een lukt het beter dan de ander, maar velen van ons hebben wel een dingetje met tijd. Die herkenning is fijn, maar ik ga dus niet van een andere ADHD-er kunnen leren hoe ik beter met tijd kan omgaan. Daar had ik iemand anders voor nodig.

In mijn opleiding ben ik hiermee aan de slag gegaan. Zo’n schema geeft me namelijk rust en houvast, maar het geeft me vooral een enorme bak stress als het me niet lukt mij aan dit schema te houden. De angst om te laat te komen is groot en veroorzaakt soms een halve paniekaanval. De opdracht in mijn opleiding was: kijk wat je anders wilt en zoek iemand die dit heel goed kan. En ga uitzoeken hoe diegene dit doet.

Dus ik ben eerst gaan uitzoeken wat er allemaal in mijn angst om te laat te komen zit, en er zaten nogal wat overtuigingen in:

• Het is altijd heel erg om te laat te komen
• Het is disrespectvol als je te laat komt
• De consequenties zijn groot als je te laat komt

Deze overtuigingen hielpen me natuurlijk voor geen meter. Want wat gebeurt er als ik ga lopen stressen? Ik vergeet juist mijn sleutels, ik kan uiteraard mijn schoenen niet vinden en vanwege mijn strakke schema krijg ik alleen maar meer stress, want ik kan die minuut die ik nodig heb om mijn schoenen te zoeken gewoonweg niet missen.

Model-leren

Dus ik ben op zoek gegaan naar iemand die goed met tijd om kan gaan. Die helemaal geen stress heeft als hij te laat dreigt te komen. En ik heb precies uitgevraagd hoe hij dit doet. En tijdens het gesprek precies gekeken wat hij met zijn lijf doet. En het zat hem echt in bepaalde dingen: hij is er namelijk van overtuigd dat er niets aan de hand is als je een keer te laat komt. Iets wat voor mij ondenkbaar was. Hij doet iets heel anders met zijn lijf dan ik: waar ik op het puntje van mijn stoel zit en helemaal klaar voor de actie ben, kan hij fysiek achteroverleunen en erop vertrouwen dat het allemaal wel goed komt.

Superinteressant

Ik heb zoveel geleerd van deze opdracht! Vooral dat als je iets anders wilt, je dat kunt leren van iemand die dat al heel goed kan. Zo ben ik aan de slag gegaan met mijn eigen overtuigingen en ben ik mij veel bewuster van mijn lichaamshouding op het moment dat ik de tijdsdruk voel. En het helpt! Ik kom nog steeds niet graag te laat, maar ik laat er niet meer alles aan afhangen om maar op tijd te zijn. En dat geeft rust. Én ik kom nog steeds keurig op tijd, maar zonder die bak stress.

Hoe ga jij om met tijd? Wat zou jij hierin nog willen leren?