Saskia ElswijkJe bent te druk”. “Doe normaal”. “Je bent te heftig om mee om te gaan”. Twaalf ambachten, dertien ongelukken. Saskia lacht, Saskia huilt.

Ik vond het een struggle, dat leven van mij. Ik heb nooit ergens bij gehoord, ik kon niet leren (en je bent nog wel zo slim, zeggen “ze” dan) en kon geen baan vasthouden. ADHD, was de diagnose op mijn 26e, vastgesteld door mijn baas die kinderpsychiater was en compleet gestoord werd van mij als secretaresse. Medicatie zorgde ervoor dat het rustiger werd in mijn hoofd, maar het hielp niet bij de dingen waar ik als typische ADHD-er moeite mee heb: in actie komen, dingen onthouden, mijn emoties onder controle houden en prioriteiten stellen. ADHD bleef een groot effect houden op mijn leven.

“ADHD hoeft geen beperking te zijn, het kan je kracht worden”.

Ik ging nóg harder werken om op tijd te komen, mijn huis op orde te hebben en mijn werk op tijd af te hebben. En dat lukte me, maar het kostte me veel energie en ik bleef op veel fronten achterlopen. Ik werd er moedeloos van. Waarom kunnen ‘normale’ mensen dit allemaal wel, schijnbaar zonder moeite? Hóe dan?

Ik ben me gaan verdiepen in ADHD en leerde dat het niet door mij, niet door mijn persoonlijkheid kwam, maar door mijn gedrag, dat wordt aangestuurd door ADHD. Ik heb onderzoek gedaan en zo heb ik mijn eigen handleiding leren lezen en uitgevonden wat mij helpt. En wat niet. ADHD blijkt voor iedereen anders te zijn, iedere ADHD-er heeft haar eigen handleiding en haar eigen Hoe Dan.

Voor mij betekent het kennen van mijn handleiding dat ik nieuwe manieren heb gevonden om met de alledaagse dingen om te kunnen gaan: ik ben georganiseerder, mijn huis is leefbaar, ik kan beter plannen en ik laat niet meer alles op het laatste moment aankomen. Vervolgens heb diverse opleidingen gevolgd en ben ik gecertificeerd ADHD-coach geworden. Door te doen wat écht bij me past en waar ik passie voor heb kóst het me geen energie, maar levert het me juist energie op. Ik ben mezelf én ik ben succesvol, het kan dus gewoon allebei!

Ik weet dus hoe het is om onder de blauwe plekken te zitten en geen idee te hebben waar ik nou weer tegenaan gelopen ben, of om aan twintig dingen tegelijk te beginnen die Jaaaaa leuk! zijn, en niets af te maken. En dit is wat er ook is: in mijn pauzes spring ik stiekem op de trampoline van de kleuter om mijn hoofd leeg te maken en ben ik een soepheks.  Ik kook soep van alles. Behalve van spruitjes, want ik lust geen spruitjes. En nee, OOK NIET als JIJ ze maakt.

ADHD hoeft geen beperking te zijn. Het kan je kracht worden. Het is echt mogelijk de grip op het leven te krijgen, rust te ervaren en alle ballen van het leven in de lucht te houden, zonder dat het al je energie opvreet.